Dream High (2011-12) - który sezon lepszy?

Tytuł oryginalny: Deurim Hai

Produkcja: Korea Pd

Gatunek: muzyczna, obyczaj, romans

Liczba odcinków: 16

Obsada: [sezon I] - Kim Soo Hyun, Bea Su Ji (Suzy), Ok Taec Yeon, Ham Eun Jung, Jang Woo Young, Lee Ji Eun, [sezon II] - Jung Jin Woon, Kang So Ra, Im Jae Bum, Park Ji Yeon, Park Seo Joon, Kim Hyo Jung, Lee Ye Jin, Park Jin Young, [nauczyciele] - Park jin Young, Kim Jung Tae, Lee Yoon Mi, Bae Young Jun

        Po dramę sięgnęłam z czystej ciekawości. Pomijając części muzyczne, których jestem ogromną fanką znajdziecie tu sporą dawkę humoru i dramatu powplatanych w główny temat - spełnianie marzeń. Zarówno pierwsza jak i druga seria, wydana nieco rok później, zostały przeze mnie ciepło przyjęte jednak gdyby ktoś zapytał mnie która spośród dwóch części podobała mi się najbardziej, odparłabym bez wahania - pierwsza.

FABUŁA:

         Uczniowie prestiżowej szkoły śpiewu i tańca, Kirin Art High School, zmagają się z przeciwnościami losu i codziennymi problemami. Życie rodzinne, uczuciowe, pragnienie "wybicia się" w przemyśle muzycznym oraz sława i koszt jaki trzeba będzie za nią zapłacić. Jak poradzą sobie uczniowie stojący na długiej i krętej drodze ku spełnieniu marzeń?

        Drama miała być odpowiedzią na amerykańską trylogię High School Musical, jednakże poza motywem muzycznym niewiele łączy obie produkcje, których drogi rozchodzą się w zupełnie różnych kierunkach. Dream High opowiada przede wszystkim o spełnianiu marzeń, w pierwszej części możecie liczyć na świetny romans, natomiast druga seria pod tym względem stała się nieco uboga.

BOHATEROWIE:

         Oryginał Dream High posiadał najlepszą obsadę i moim zdaniem, najciekawsze postacie. Można by było dyskutować tutaj nad rolą Suzy (Go Hye Mi), która z początku wypadła niezwykle sztywno, jednak z biegiem odcinków kiedy jej postać zaczęła ulegać zmianie, stała się jedną z najciekawszych bohaterek dramy. Definitywnie też miała lepszy głos niż główna rola żeńska w drugiej serii. Co jeszcze oferuje nam pierwsza produkcja? Super przystojniaków! Kim Soo Hyun zagrał niezwykle utalentowanego chłopaka z prowincji - Sam Dong'a do którego przyklejono łatkę "wieśniak", bowiem momentami jego brak wiedzy o świecie jak i naiwność w stosunku do ludzi nie mieściły się w głowie. Z biegiem czasu jednak okazuje się on niesamowitym odkryciem muzycznym - osobą o słuchu absolutnym, która nigdy nie ucząc się muzyki potrafi ją stworzyć z niczego. Pod koniec dramy zaskakujące stają się jego relacje z Go Hye Mi, którą co tu mówić - już  z początku postawiliśmy obok innego mężczyzny. A tym innym czy raczej pierwszym mężczyzną jest Jin Gook (Ok Taec Yeon), potencjalnie biedny, przystojny, utalentowany i charyzmatyczny chłopak o wielkich marzeniach. Czas na największe gwiazdy produkcji, duet Pil Suk (Lee Ji Eun) i Jason (Jang Woo Young). Z jednej strony Iu - puszysta nastolatka obdarzona niesamowicie pięknym głosem (możliwe, że piękniejszym niż Suzy) z drugiej Jason - znany i szanowany młody artysta, o gołębim sercu którego jednak nie wszyscy mają okazję zobaczyć. Co łączy tę dwójkę? Dziewczyna od wielu lat jest jego największą i zagorzałą fanką, on natomiast nie dostrzega w "dużej" koleżance nikogo innego oprócz dobrej przyjaciółki. Tych dwoje jest mistrzem drugiego planu. 

         A co do samej roli głównej bohaterki. Postać, którą grała Suzy może się podobać i nie. Z początku jest ona niezwykle irytująca i wszystkim robi pod górkę, jednak ma do tego swój powód - nienawidzi szkoły do której musiała pójść i tym samym odrzucić swoje marzenia o zostaniu piosenkarką operową na rzecz komercji. Mimo tego, warto oglądać do końca bowiem jej przemiana z wrogo nastawionej do świata nastolatki na pełną ciepła i szczerości osobę jest po prostu piękna. W dramę został też pięknie przedstawiony motyw przyjaźni między Hye Mi, a jej koleżanką, które na końcu praktycznie zamieniają się rolami.

          Druga seria pod względem obsady i bohaterów nie powala na kolana. Główna bohaterka, Shin Hye Sung jest przeciwieństwem Hye Mi z pierwszej serii zarówno pod względem charakteru jak i odbioru. Z początku obserwator bardzo ją lubi jednak z biegiem czasu staje się coraz bardziej denerwująca i tak niestety ciągnie się do samego końca. Irytująca jest także sytuacja, że potencjalnym kandydatem na sympatię głównej bohaterki jest nie ta osoba co można by było się spodziewać. Dziewczyna zamiast Yoo Jin'a - zabawnego, utalentowanego, przystojnego i charyzmatycznego chłopaka o anielskim głosie wybiera JB - bogatą zadufaną w sobie gwiazdę przefarbowaną na blond, która w dodatku nie umie śpiewać i jest irytująca. Przez ten fakt już w połowie oglądania dramy miałam ochotę dać sobie spokój. Jedyną ciekawą postacią poza Yoo Jin'em była Rian - zakompleksiona gwiazda bez talentu. 

        Pod względem nauczycieli również przoduje pierwsza seria. Są oni bardziej charyzmatyczni, ciekawsi i więcej się udzielają w życiu swoich uczniów. Na wielkie brawa zasługuje postać, która przewija się przez obie serie - Park Jin Young dla którego niedługo przeznaczę oddzielny wpis. 

MUZYKA:

      Skoro pierwowzór Dream High posiadał najlepsze głosy to i powinien mieć najlepszą ścieżkę dźwiękową i tak też się stało. OST pierwszej serii nie ma porównania z drugą. Mamy tu szerszy repertuar, piękne utwory w wykonaniu Suzy, Lee Ji Eun oraz Kim So Hyun'a powalają na kolana. Szczególnie chwyta za serce piękne piosenka Mandy Moore "Only Hope" w wykonaniu Suzy. Piosenkarka przebiła pierwowzór. 

         Druga seria uboga jest nie tylko w ciekawe postacie ale i muzykę, która mimo wszystko jest motywem przewodnim dramy. Nie mniej jednak pojawiło się tu kilka utworów, na które zwróciłam uwagę i dobrze jest  czasami do nich powrócić - "Hello to Myself" w wykonaniu głównej bohaterki, "Feeling" Yoo Jin'a oraz "You're my star" w wykonaniu (Uwaga!) Suzy. 

SCENOGRAFIA:

         Nigdy nie zapomnę z pierwszej serii pięknych scen tańca i śpiewu na ulicach miast. Bohaterowie dawali tam przepiękny popis show. Jednakże o ile się nie mylę Dream High 2 pod względem scenografii wywarło na mnie większe wrażanie, jednak muszę się przyznać, że nie zwróciłam uwagi na ten punkt produkcji. 

PODSUMOWANIE:

            Powiedzenie, że pierwsza seria zawsze jest lepsza od drugiej, akurat w tym przypadku całkowicie się sprawdziło. Dream High przewodzi w obsadzie, historiach bohaterów oraz muzyce co równa się z tym, iż bezapelacyjnie wygrało tę nierówną walkę. Nie mniej jednak zachęcam do obejrzenia drugiego sezonu - może akurat Wam przypadnie on do gustu. 

OCENA I SEZONU:

9/10

____________________

TŁUMACZENIE:

Gdzie? BakaFansub

Online: viki.com (4 odcinki)

OCENA II SEZONU:

2/10

_____________________

TŁUMACZENIE:

Gdzie? BakaFansub  (w tłumaczeniu)

Online: viki.com (całość)