[MINIRECENZJE] AZJA NA PAPIERZE

         Jest to pierwszy mój post pod szyldem Skośnookiego Kocura od czasu, kiedy zmieniłam nazwę bloga. Cóż, czasu dużo nie minęło a ja powracam z nową serią postów. Tym razem będą to minirecenzje związane z książkami. Choćbym nie wiem, jak się starała nie potrafię napisać rzetelnej recenzji z tej dziedziny. Udało mi się to tylko raz, pisząc moje przemyślenia na temat "Dzieci ze Schowka" Murakami Ryu. Później wielokrotnie próbowałam ubrać w słowa inne fantastyczne książki, które mnie urzekły, jednakże z tych moich nagromadzeń słów wychodziły jakieś kompletne bzdury bez ładu i składu. Tak więc znalazłam na to sposób - minirecenzje. W tym poście przedstawię Wam książki związane z Azją, lecz nie azjatyckich autorów, które przeczytane, leżą na mojej półce gotowe na "następny raz". Na dzisiaj przedstawię Wam trzy pozycje, obowiązkowe do przeczytania.

SERIA: "Saga Rodu Otori" 

AUTOR: Lian Hearn

TOMY: "Sieć Niebios"*, "Po Słowiczej Podłodze", "Na Posłaniu z Trawy", "W Blasku Księżyca", "Krzyk Czapli"

TŁUMACZENIE: Barbara Kopeć-Umiastowska (1-3), Dominika Cieśla-Szymańska (0, 4)

WYDAWNICTWO: WAB

      Saga Otori była moją pierwszą dużą serią i również pierwszą powieścią dotyczącą Japonii. Sięgam po nią zawsze, kiedy mam wolny czas, bowiem nic nie czyta mi się przyjemniej niż losy główny bohaterów. A trzeba przyznać, że postacie występujące w sadze są niesamowicie barwne i klimatyczne. Lian Hearn (absolwentka filologi japońskiej na Uniwersytecie w Oxfordzie) stała się moją mentorką po przeczytaniu całej serii Otorii. Nie trudno się więc domyśleć skąd wziął się mój nick. Historia jaką przyjdzie Wam poznać wzruszy, rozbawi i wiele nauczy. Bohaterowie dorastają na naszych oczach, popełniają błędy, zakochują się, ranią wzajemnie i walczą o przeżycie w trudnych czasach feudalnej Japonii.

= FABUŁA =

        Głównym bohaterem serii jest Takeo Otori, młody sierota, któremu podczas "czystki" w swojej wiosce urządzonej przez ród Tohan udaje się uciec za pośrednictwem tajemniczego człowieka. Jak się później okazuje jego wybawicielem jest niejaki Shigeru Otori, uznany władca Środkowej Krainy. Mężczyzna, wyczuwając w dziecku niezwykły potencjał postanawia zaadoptować chłopca i tym samym uczynić go swoim następcą co nie podoba się jego kuzynom, którzy po jego śmierci mogliby odziedziczyć krainę. Okazuje się, że Takeo ma w sobie ukryte zdolności Plemienia co czyni go niemalże niezauważalnym mordercą. Być może i mógłby się nim stać gdyby nie fakt, że wychował się wśród Ukrytych. Kim tak naprawdę jest Plemię i co sprawiło, że klan Tohan nienawidzi i dąży do zlikwidowania Ukrytych, dowiecie się już w pierwszym tomie sagi. 

        Drugim głównym bohaterem "Rodu Otori" jest Kaede Shirakawa, córka wojownika z rodu Maruyama, gdzie dziedziczą kobiety. Dziewczyna w bardzo młodym wieku zostaje oddana jako zakładniczka do zamku pana Noguchi, sprzymierzeńca klanu Tohan. Im jest starsza, tym częściej zostaje zaczepiana przez mężczyzn, lecz gardzi nimi. Z jej powodu zginęło trzech mężczyzn, w związku z czym pada decyzja o wydaniu jej za mąż. Jej wybrankiem ma zostać Otori Shigeru. Gdy jednak dochodzi do spotkania, nić porozumienia zawiązuje się pomiędzy nią a Takeo. Jakby tego było mało Shigeru od wielu lat pozostaje w skrytym związku z ciotką Kaede, panią Maruyama, jego jedyną miłością. 

     Tymczasem klan Tohan planuje ostatecznie podbić wszystkie Trzy Krainy i w tym celu szuka sobie sojuszników. Czy szanowany i do tej pory spokojny ród Otori stanie na wojennej ścieżce?

= WRAŻENIA =

      Dzieje dwojga głównych bohaterów przenikają się wzajemnie do czasu, kiedy wreszcie mogą się spotkać i nacieszyć swoim ciałem i bliskością. W książce będziemy śledzić losy nie tylko ich miłości, lecz również związek pana Shigeru z panią Maruyama, która podobnie, jak Takeo bardzo wiele wie o Ukrytych. Znajdziecie tu miłość, nienawiść, zdradę, rywalizację, wojny, knucia, morderstwa i przede wszystkim zanurzycie się w pięknie rozpisane czasy samurajów i feudalnej Japonii. Możecie nie rozumieć takich terminów, jak Ukryci i Plemię lecz są one Wam bliższe niż sądzicie. Wiele się o nich teraz mówi, jednakże mają zmienione nazwy. Sama byłam zszokowana, kiedy zdałam sobie sprawę kim tak naprawdę są Ukryci. 

        Historię czyta się niesamowicie szybko i lekko pomimo tego, iż autorka stworzyła, może nie zupełnie, ale jednak, nowy świat. Jednym z wielu plusów każdej książki jest mapa Trzech Krain z zaznaczonymi najważniejszymi miejscami, wydarzeniami i władcami. Na owe Trzy Krainy składają się: Zachód gdzie jedna ziemia należy do Sishuu, Środkowa Kraina należąca do Otori i Wschód, w którym swoje rządy prowadzi ród Tohan. Każdy rozdział zaczyna się herbem jednego z pięciu głównych klanów zawartych w historii. Znacznie ułatwia to sprawę, już z początku bowiem wiemy na czyich ziemiach rozgrywa się akcja kolejnego rozdziału. Warto wiedzieć najważniejsze: Ród Otori w swoim herbie rysuje obraz czapli, natomiast wrogi mu ród Tohan - potrójny liść dębu. Dodatkowo na każdej pierwszej stronie książki znajdują się postacie i ich relacje z głównymi bohaterami, wszystko to podzielone na klany. Zapisane są tam nawet konie, aby wiedzieć, który należy do jakiego pana. 

       Serie jest dla mnie, miłośnika feudalnej Japonii, absolutnym hitem! Przeczytałam ją już 4 razy (wszystkie tomy) i wierzcie mi lub nie, znam ją na pamięć. Z zaskakującą łatwością przebija wszystkie inne książki, związane z Japonią, które miałam okazję przeczytać. Ba! U mnie przy Otori chowa się nawet Murakami!

*   "Sieć Niebios" jest tak zwaną książką "0". Opowiada historię Shigeru Otori przed uratowaniem i zaadoptowaniem Takeo. Można ją przeczytać po całej serii lub przed. Ja czytałam ją po przeczytaniu wszystkich czterech książek, lecz osobiście polecam Wam zabrać się za nią w pierwszej kolejności. Nie ukrywam, że Shigeru jest moją najukochańszą postacią w serii, więc fakt, że mogłam się dowiedzieć jak dorastał, co przeżył i jak się zmienił był najlepszym co autorka mogła mi podarować. 

MOJA OCENA:

10/10

_____________________________

SERIA: "Młody Samuraj"

AUTOR: Christ Bradford

TOMY: "Droga Wojownika", "Droga Miecza", "Droga Smoka", "Krąg Ziemi", "Krąg Wody", "Krąg Ognia", "Krąg Wiatru", "Krąg Nieba"
TŁUMACZENIE: Hanna Pasierska
WYDAWNICTWO: Nasza Księgarnia

        Co za dużo to niezdrowo! Przyznam się szerze, że lubię czytać serię, ale te dłużące się w nieskończoność są jak telenowele bez końca. Męczące, choćby nie wiem, jak wciągały. Ja sagę "Młodego Samuraja" zakończyłam na trzecim tomie, ponieważ ... no właśnie. Ponieważ co? Historia ciekawa, dobrze napisana i rozplanowana, bohaterowie na swój sposób wyjątkowi. Pierwsze trzy tomy wchłonęłam jak gąbka wodę, ale potem okazało się, że seria nie ma mnie czym przy sobie zatrzymać. Długo czekałam na wyjście kolejnego tomu, a później okazało się, że wolałam wydać pieniądze na nową książkę Murakami'ego, niż Bradford'a. 

= FABUŁA =

      "Jest sierpień 1611 roku. Statek Jack'a Fletchera rozbija się u wybrzeży Japonii – ukochany ojciec chłopca i załoga giną zamordowani przez piratów ninja. Jack'a otacza opieką Masamoto Takeshi, legendarny mistrz miecza. Gdy chłopiec trafia do szkoły samurajów, okazuje się, że w oczach wielu uczniów jest barbarzyńcą i wyrzutkiem. Czy zdoła dowieść, że zasłużył na miano wojownika?" 

= WRAŻENIA =

        "Anglik w XII-wiecznej Japonii. Poradnik: Jak przetrwać." Oczywiście sobie żartuję, czasami nie mogę się powstrzymać przed żartami o anglikach a ten tutaj pasuje idealnie. Trochę sarkazmu jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Otóż pomysł na książkę dobry choć nieco naciągany. Jeśli lubicie czytać dużo o sztukach walki to jest to dla Was seria idealna, bowiem autor jest mistrzem w tej dziedzinie. Od najmłodszych lat "trenował karate, kickboxing oraz samurajską sztukę walki mieczem i zdobył czarny pas w Kyo Shin Taijutsu, tajemnej sztuce walki wojowników ninja". Godne pozazdroszczenia! Tym bardziej, że zanim napisał serię o młodym samuraju był zawodowym muzykiem i autorem tekstów piosenek. Grał nawet dla jej wysokości królowej Elżbiety II!

       Wracając do serii to muszę powiedzieć, że sama postać Jack'a jest ... hmmm ... Przyznam się szczerze, że nie pamiętam. Ostatni tom czytałam około dwa lata temu i jakoś ten bohater nie zapadł mi w pamięci. Akcja, owszem. Czarne charaktery również. Swoją drogą czarne charaktery Bradford'owi wyszły idealnie! Pamiętam nawet potencjalną dziewczynę głównego bohatera, jednak samego Jack'a sobie nie przypominam. Tylko mi się tak zdaje, czy naprawdę coś tu nie gra? Nie mogę powiedzieć, że seria jest zła, bo nie jest. Fabuła trzyma w napięciu i sama "szkoła dla samurajów" jest czymś nowym, jednakże jest w tej sadze coś co do mnie nie przemawia. Gwarantuję, że młodym ludziom książki się spodobają, ja chyba jestem na nie już za stara.

MOJA OCENA:

5/10

_____________________________

TYTUŁ: "Japonia w sześciu smakach"
AUTOR: Anna Świątek
WYDAWNICTWO: Bernardium

      Książka napisana nieco w stylu przewodnika, nieco w stylu pamiętnika jest niesamowita i odkrywa przed czytelnikiem zupełnie nowe fakty, dotyczące Japonii. Pisząc w skrócie: jest zabawnie, nieco sarkastycznie a przede wszystkim interesująco! Moja imienniczka ma naprawdę luźny, swobodny sposób pisania, a wszystkie jej myśli czyta się lekko, przyjemnie i z uśmiechem na ustach. Cóż powiedzieć więcej, kolejny Polak w Japonii, jednakże od strony kobiecej.

= O KSIĄŻCE =

      "Japonia - domy o papierowych ścianach i pociągi bez maszynistów. Zielona herbata i sushi. Gejsze i samuraje. Taką Japonię znają ludzie Zachodu, którzy przeglądają kolorowe magazyny wyłożone w poczekalni.

      Jeśli jednak ktoś pojedzie do Japonii na dłużej, pomieszka wśród tubylców, poobserwuje ich życie codzienne, zobaczy zupełnie inny kraj – Japonię w której wciąż dyskryminuje się ludzi innych narodowości, w której firma staje się domem, a szef i współpracownicy zastępują członków rodziny. W której nie liczy się jednostka, lecz społeczność. W której coraz więcej ludzi nie nadąża za stadem w wyścigu szczurów.

     Ta książka jest o tym, co spotkało Autorkę podczas rocznego pobytu na kontrakcie tłumacza. O tym, co ciekawe, dziwne, szokujące i zabawne. Twarz Japonii z bliska: widać piękne oczy, ale widać też grubą warstwę pudru na policzkach. A także to, co jest pod pudrem." - Wojciech Cejrowski.

= WRAŻENIA =

         Autorka jest absolwentką japonistyki i dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim z bogatym doświadczeniem zawodowym w japońskich firmach. Przez rok pracowała w Japonii jako tłumacz japońskiej drużyny soft-tenisowej. Autorka objeździła Japonię wzdłuż i wszerz, kiedy tylko miała wolne wyruszała w kolejną podróż do kolejnego miejsca. Czytając książkę wydawało mi się, że Anna Świątek jest naprawdę szczerą, zabawną a przede wszystkim normalną dziewczyną, taką jak my wszystkie. Dziewczyna z marzeniami, które się spełniły. Przyznam szczerze, że nie przepadam za autorami poradników i przewodników, a w szczególności tych filmowych. Tak więc Martyna Wojciechowska ani inne jej podobne absolutnie mnie nie przekonują i szczęśliwa jestem, trzymając się od nich z daleka. Z jednej strony przemawia przeze mnie typowa kobieca zazdrość i zawiść, z drugiej zaś wszystko to wydaje mi się sztuczne.  Z Anną Świątek było inaczej. Sama się zdziwiłam, że od pierwszej strony książki poczułam do niej ogromną sympatię i aż chciało mi się dalej czytać. Muszę powiedzieć, że coś jest w tym, że wszystkie Anki mają w sobie tę pewną nić porozumienia. Swoją drogą, autorka momentami pisała w taki sposób jakbym czytała samą siebie. Trochę nieopisanego zachwytu, trochę sarkazmu i wyśmiewania rzeczywistości. Lubię swój styl pisania, więc może i dlatego i do niej poczułam sympatię. Co do książki to znajdziecie tam wiele niesamowitych rzeczy! O tym, jak Japończycy mają świra na punkcie ekologii i recyklingu, że w Narze mieszkają daniele-ludojady, które niczym święte krowy beztrosko spacerują po mieście oraz jak to jest iść samotnie z japońskiej wsi do najbliższego miasta o pierwszej w nocy. Pamiętajcie jedno: Polak w Japonii może rozbawić, ale co może Polka z genetycznym dla naszych kobiet brakiem orientacji w terenie? Ogromnie polecam!

OCENA: 

10/10